| หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป |

เพลงไทยชมโฉม

แม่แตงร่มใบ

      ...สวย จริงนะ น้องสาว  ผิวขาวเหมือนกับผลแตงร่มใบ
ทำบุญ มาแต่ ปางใด จึงสวยวิไล บาดหัวใจ หนุ่มหนักหนา
      บ้าน อยู่ทาง ทิศไหน สงสัยแม่จะเป็นเทพ - ธิดา
จำ แลง แปลงร่าง ลงมา หลอนหลอกวิญญาให้ข้าเป็นบ้าคลั่งตาย
      ถึงข้า เป็นหนุ่มบ้านนา  หนังสือ หนังหา อ่าน ออก สบาย
ข้าเคยอ่าน หนังสือ นิยาย  เขาว่าชายตายด้วยความสวย เพริดพริ้ง 
      หนุ่ม สุพรรณ ฝันหวาน          สงสารข้าบ้างนะแม่ยอดหญิง
ดวงใจ ฝันใฝ่ รักจริง ข้าหวังแอบอิงยอดหญิงแม่แตงร่มใบ
      สวย จริงนะ น้องสาว ผิวขาวเหมือนกับผลแตงร่มใบ
ทำบุญ มาแต่ ปางใด จึงสวยวิไล บาดหัวใจ หนุ่มหนักหนา 
      บ้าน อยู่ทาง ทิศไหน สงสัยแม่จะเป็นเทพ - ธิดา 
จำ แลง แปลงร่าง ลงมา  หลอนหลอกวิญญาให้ข้าเป็นบ้าคลั่งตาย 
      ถึงข้า เป็นหนุ่มบ้านนา  หนังสือ หนังหา อ่านออกสบาย
ข้าเคยอ่านหนังสือนิยาย เขาว่าชายตายด้วยความสวยเพริดพริ้ง
      หนุ่ม สุพรรณ ฝันหวาน สงสารข้าบ้างนะแม่ยอดหญิง
ดวงใจ ฝันใฝ่ รักจริง ข้าหวังแอบอิงยอดหญิงแม่แตงร่มใบ...

กินรีเล่นน้ำ

         แม่เอยงามจริง     งามเหนือสิ่งเปรียบเปรย
เกินหาคำใดเอ่ย     มาเฉลยคำอ้าง
         แม่อรชร     งามเหมือนกินนรเรียงร่าง
ยลพักตร์แม่แลค้าง     ชายเห็นต่างตลึง
         ถันแลระรัว     เหมือนบัวบานอยู่กลางบึง
งามเหมือนหนึ่งเทพี     แม่ลอยฟ้ามา     เป็นขวัญตาบุญพี่
เจ้างามอย่างนี้     เหมือนเทวีแปลงกายมา
         นุ่งลมชมจันทร์     มองแล้วหวั่นอุรา
งามเย้ยจันทร์เยือนหล้า     ใครอิจฉานางได้
         แม่ลอยเมฆี     มาหลงวารีเวียนว่าย
ตานั้นหวาดชะม้าย     ยามโผร่ายแหวกไป
         สวยเอยมองเพลิน     สวยเกินกุหลาบใด ๆ
ใจฉันใฝ่นิยม  ทั่วกายเนื้อนาง     มีฟ้าพรางกายห่ม
หากบุญไม่สม     ฉันคงตรมใจตาย

เจริญศรี

         อายุเยาวเรศรุ่น  เจริญศรี     พระเพื่อนพี่  แพงน้อง  สองสมร
งามองค์  งามทรง  อ่อนช้อน     ดังอัปสรหยาดฟ้า  ลงมาเอย
         แม่คุณเอ๋ย  ข้อยบ่เคยพบเจ้า  สองนางลำเพา  สูเจ้างามตา
สาวใดไป่เหมือน  สองเพื่อนแพงนา  แต่ข้อยดูมา  ลักษณาบ่ปาน

โฉมอนงค์

         งามโฉมแม่งามตาแท้    ชวนแลยามเพ่งพิศเพลินตา
คิ้วแม่งอนดุจคันศรรามา     นวลใบหน้าดั่งจะเย้ยเดือนเพ็ญ
        ทรงโฉมแม่ยวนชายเล่น    เพียงเห็นเมียงชะม้อยชายตา
ล้ำลาวัณย์สุดเสกสรรวาจา    งามทีท่าดั่งนางฟ้าจำแลง
        อนงค์ชาวฟ้าคงปั้นแต่ง     เพื่อแข่งงามเย้ยปวงบุษบา
เสียงร่ำลือชื่อแม่หรือลัดดา ล้ำเลิศหล้า  ดั่งหยาดฟ้ามาดิน
        พรสวรรค์ประทานเธอให้    ไฉไลเลิศเหลือล้ำยุพิน
พริ้มเพราตาดั่งหยาดฟ้ามาดิน    ร้อยแดนถิ่นเฝ้าเรียกหาอนงค์

ชมละเวง

         สวรรค์สร้างเธอให้     งามสวยเลิศวิไล     ดังเทพเทพี
งามเหมือนภาพเลขา     เธอสวยกว่ามาลี
งามเฉิดโฉมเทวี     ท่าทีเหมือนนางละเวง
         ฉันกลัวดวงเนตร     คมเหมือนเก็จมณี     เป็นที่หวั่นเกรง
ปรางเหมือนกลีบบัวแย้ม     งามเหมือนแก้มละเวง
งามเฉิดโฉมชายเกรง     เพ่งมองคล้ายจันทร์วันเพ็ญ
         ปทุมนางลอยเหนือทรวงสล้างเคียงคู่     เรียมมองดูสะท้านฤทัยใจเต้น
สวยเอยพึ่งเคยเห็น     แม่เป็นสุดาสวรรค์
         โสภาใครเท่า     บุญโฉมเจ้าเลิศแล้ว     ดังแก้วผ่องพรรณ
งามเหมือนหยาดน้ำค้าง     งามทุกอย่างลาวัณย์
เธองามก็เหมือนดวงจันทร์     เพริดพรรณแม้ทางใดเอย

ดาวสังคม

         แรกได้เห็น     นงนุชเด่นน่าชม
รูปเหมาะสม  ชาวสังคม  พานิยม     คอยหวังชมโฉมแม่
         หยาดเยิ้มเสน่ห์โลม     ผ่องพรรณโฉมชวนแล
เปรียบเทียบดวงแข     เดือนยังแพ้กานดา
         ชื่อน่ะหรือ     ควรสมชื่อชาวฟ้า
เช่นเรียกหา  เป็นสมญา     วนิดา     ว่ายุพาหรือนั่น
         นางนั้นจะชื่อไหน     นางไซร้งามกว่านั้น
รูปโฉมโนมพรรณ     ล้ำลาวัณย์     พริ้มเพราพรรณ     มิสำคัญชื่อใด
         รูปเฉิดฉันท์     ใครหนอปั้นนางไว้
นี่เทพไท     คงหมายใจ     ให้วิไล     เพื่อมิให้ใครข่ม
         งามแท้อุแม่เอย     สุดเฉลยคำชม
แต่งถ้อยคำคม     ก็ไม่สมอุรา
         เปรียบกับใคร     นางไหนเทียบได้หนา
ยากจะหา    ปวงยุพา     นางสีดา     บุษบาแพ้พ่าย
         นางนั้นถ้าอยู่ฟ้า     ชาวฟ้าคงวุ่นวาย
นางฟ้าคงอาย     แม้นารายณ์     เห็นโฉมกาย     คงมิวายลอบชม

ทำบุญด้วยอะไร

         ผู้หญิงที่สวยอย่างคุณ     ทำบุญไว้ด้วยอะไร
จึงสวยน่าพิสมัย     น่ารักน่าใคร่พริ้งพราว
         คงถวายมะลิไหว้พระ     วรรณะจึงได้นวลขาว
เนตรน้อยดังสอยจากดาว     กระพริบพร่างพราวน้าวใจ
         ตักบาตรคงใส่ด้วยข้าวหอม     จึงสวยละม่อมละไม
บุญทานคงทำด้วยใจ     จึงได้พรสี่ประการ
         อายุ  วรรณะ  สุขะ     พละและปฏิภาณ
เพียงพบเจ้านั้นไม่นาน     พี่ซมพี่ซานลุ่มหลง

เทพธิดาของฉัน

         โน่นดวงเดือน     เปรียบเหมือนเทพธิดาของฉัน
เคยเฝ้าดูทุกคืนวัน     ประหลาดนักจันทร์เป็นรองกว่าเธอ
         ช่างงามจริง     ยิ่งพิศพาให้ใจฉันเพ้อ
ใครไม่งามเหมือนดังเธอ    ใจยังละเมอชวนดูไม่รู้หน่าย
         หวลคิดถึงเคยพลอด     คืนนั้นอ้อนออด  ชื่นน้ำคำไม่วาย
หวานเหมือนเสียงสำเนียงพิณ     ฟังแล้วเสียดาย
สอดลายไพเราะวังเวง     เหมือนดังเพลงในดวงจันทร์
         เฝ้าคนึง     คิดถึงเทพธิดาของฉัน
ยังคร่ำครวญรักรำพัน     ใจเราคล้ายกันร่วมรักกันไว้

นวลปรางนางหมอง

         นวลปรางนางดูช้ำ     ใครทำให้หมอง
รัญจวนในนวลน้อง     ฉันมองเศร้าใจ
         ปรางนางเคยนวลยวนเย้าฤดี     เสื่อมสิ้นราศรีเศร้าไป
พี่มองแก้มนางหมางดวงใจ     หมองได้ไฉนเล่า
         เสียดายปรางทองต้องตรม     ใครลอบชมแล้วฤาเจ้า
โถใครคงชมข่มเอา     เหลือจะเศร้าเร้ารัญจวน
         เหลือบจะไต่หรือริ้นไรแกล้งทำ     ฤาพรายย้ำลอบทำกล้ำกวน
โถทำเสียจนสิ้นนวล     เรียมสุดสงวนช้ำมวลตรมใจ
         นวลปรางนางหมอง     พี่หวังปองต้องหมองไหม้
ปรางทองหมองลงไป     พี่พลอยหม่นหมองดวงใจ
พี่สุดแสนจะทนได้     โอ้ใจจะขาดแล้วเอย

น้องนางบ้านนา

         โฉมเอ๋ยสอางค์แม่นางท้องทุ่ง     โสภายิ่งกว่าชาวกรุง     หมายมุ่งยลโฉมน้องนาง
บ้านนาอย่างนี้แม่ยังโสภีสล้าง     เอมอิ่มปรางดั่งนางฟ้า     ลอยมาอวดโฉมลาวัณย์
         สายเอยรวงทองน่ามองลิบลิ่ว     เห็นแนวกอไผ่เป็นทิว     ลิบลิ่วสดสีอำพัน
ใครจะป่าวร้องข้าวรวงสีทองใครปั้น     มือแม่นางบอบบางนั้น     กำเคียวเกี่ยวข้าวในนา
         ใบข้าวคมเรียวเกี่ยวแก้มเป็นรอย     เลือดย้อยนวลปรางยิ่งงาม   ไม่สร่างประทับใจข้า
นวลน้องบ้านนา     โสภาล้ำเลิศ     เสียทีแม่เกิดห่างไกลคนมอง
         หอมเอ๋ยมาลัยที่ในแคว้นด้าว     หอมเดียวไม่เหนี่ยวในน้าว     เหมือนกลิ่นสาบสาวเนื้อทอง
ใคร่เอาความรักที่เป็นเหมือนกำแพงป้อง     โลมประคองตระกองขวัญ     รำพันแอบน้องบ้านนา

นางฟ้าจำแลง
คำร้อง แก้ว อัจฉริยะกุล      ทำนอง เอื้อ สุนทรสนาน

         โฉมเอยโฉมงาม     อร่ามแท้แลตลึง
ได้เจอครั้งหนึ่ง     เสน่ห์ซึ้งตรึงใจ
ครั้งเดียวได้ชม     สมัครภิรมย์รักใคร่     พันผูกใจไม่ร้างรา
         น้ำคำลือเลื่อง     ไปทั่วทั้งเมืองนานมา 
ชมว่าวิไลงามตา     ดังเทพธิดาองค์หนึ่ง
มาเห็นเต็มตาพลอยพารำพึง     ติดตรึงชวนให้คนึงอาจินต์
         เห็นเพียงนิดเดียว     ให้ซาบเสียววิญญา 
ได้ชมโฉมหน้า     ดังหยาดฟ้ามาดิน
โสภาท่าทาง  ดูช่างสำอางค์งามสิ้น     คำที่ยินยังน้อยไป
         หรือว่าชาติก่อน     นางได้รับพรของใคร
คงสร้างผลบุญยิ่งใหญ่     จึงได้วิลัยงามตา
นางฟ้าองค์ใดแปลงกายลงมา     จึงงามดังเทพธิดาลาวัณย

ภาพเธอ

         ภาพเธอ  ฉันนี้เฝ้าละเมอ     ทุกคืนทุกวันใฝ่ฝันถึงเธอ
ภาพเธอ ฉันนี้รักเสมอ     เฝ้ารักจนเผลอถึงละเมอกล่าวคำ
         ลืมตาหลับตามองเห็นแต่หน้า     ทุกวันเวลาแต่เช้าไปจนถึงค่ำ
บางครั้งเคยดีบางครั้งเคยยาก     ยามต้องลำบากก็ไม่ไร้คนดี
         ขอรักแต่เธอนี้พูนเพิ่มทวี     ขอเก็บเธอไว้ในดวงฤดี
ขอตายเพื่อเธอนี้ยังคงอยู่     คู่ฟ้าดินเทอญ

| หน้าแรก | ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | บน |