เที่ยวทั่วไทย

อุทยานแห่งชาติหาดทรายรี

อุทยานแห่งชาติหาดทรายรี อยู่ในจังหวัดชุมพร เป็นอุทยานทางทะเลมากกว่าจะเป็นอุทยานทางบก อุทยานแห่งนี้จึงมีทั้งทะเล เกาะ และป่าชายเลน ส่วนความงามที่ยิ่งใหญ่ และสิ่งที่เป็นที่สุดหลายประการนั้น โดดลงไปอยู่ในทะเลทั้งสิ้น พื้นที่อุทยานแห่งชาติ ฯ มีพื้นที่มากถึง ๓๑๗.๔๓ ตารางกิโลเมตร เป็นที่ชุมนุมของพืชหรือจะเรียกตามภาษาอุทยานของเขาก็เรียกว่าสังคมพืช สังคมพืชที่พบมากที่สุด มักพบตามชายฝั่งบริเวณปากแม่น้ำลำคลองที่มีที่ดินเป็นดินเลน บริเวณที่พบเป็นพื้นที่กว้างขวาง ติดต่อกันมากที่สุด คือบริเวณอ่าวเสรีและอ่าวทุ่งคา พรรณไม้ที่พบเห็นได้แก่ โกงกางใหญ่ โกงกางเล็ก ลำพูน แสม หรือป่าโกงกาง และการมีป่าชายเลนมากจึงเป็นผลให้อุดมสมบูรณ์ไปด้วยสิ่งมีชีวิตและสัตว์น้ำต่าง ๆ มากมาย รวมทั้งเป็นแหล่งอนุบาลสัตว์น้ำวัยอ่อน ที่เกือบทั้งหมดจะกลับไปเติบโตในทะเล ป่าชายเลนจึงส่งเสริมความสมบมรณ์ของทะเล เป็นแหล่งอาหารและทรัพยากรที่สำคัญของมนุษย์

            อุทยานแห่งนี้ได้ชื่อว่าเป็นทะเลแห่งเกาะ มีเกาะมากถึง ๔๐ เกาะ เกาะในอุทยานแห่งชาติหาดทรายรี เป็นเกาะเขาหินปูน จึงทำให้เกิดถ้ำใหญ่ น้อยจำนวนมาก ทั้งบนบกและใต้ทะเล บางเกาะที่มีขนาดใหญ่ เช่น เกาะกุลา เกาะเสม็ด จะปรากฏสังคมพืชบนหน้าผาหินปูน ส่วนเกาะที่มีขนาดเล็ก เช่น เกาะบาตร เกาะง่ามน้อย เกาะทะลุ มีลักษณะเป็นโขดหินในทะเลจะปรากฏเป็นสังคมพืชเช่นกัน
            ถ้ำใต้น้ำของอุทยานแห่งนี้งดงามด้วยสัตว์ทะเลประเภท ปะการัง ปะการังอ่อน ฟองน้ำ ถ้วยทะเล และหอยชนิดต่าง ๆ ส่วนแนวปะการังเป็นแนวปะการังชายฝั่ง แบ่งออกเป็น ๒ ระดับ ตามความลึกที่ปรากฏได้แก่ แนวปะการังน้ำตื้น พบบริเวณเกาะมาตรา เกาะทองหลาง เกาะกุลา เกาะแกลบ เกาะละวะ และเกาะลังกาจิว เป็นต้น แนวปะการังน้ำลึก พบบริเวณเกาะง่ามใหญ่ เกาะหลังง่าม เกาะทลุ
            แหล่งรวมสัตว์ทะเล อุดมไปด้วยปะการัง จึงอุดมไปด้วยสัตว์ทะเล เป็นแหล่งรวมที่ทำสถิติไว้ดังนี้
            ปะการังดำ มากที่สุดในทะเลไทย
            ปะการังอ่อนและถ้วยทะเล มากที่สุดในอ่าวไทย
            ปลาการ์ตูนและดอกไม้ทะเลขนาดใหญ่ มีมากที่สุดในทะเลไทย
            ความมากชนิดของพันธุ์ปลาและปริมาณปลา สูงที่สุดในท้องทะเลไทย
            เป็นจุดสำรวจหอยที่น่าสนใจ มากที่สุดในอ่าวไทย
            และอาจจะพบเจอะเจอปลาฉลามวาฬ (ผมยังไม่เคยเจอ) ซึ่งเป็นปลาที่มีขนาดใหญ่ที่มุดในโลกได้ในบริเวณทะเลแถบนี้

            เกาะรังนก รังนกที่มีค่ามากราคาแพงสุด สุด (กิโลกรัมและกว่าหกหมื่นบาท) คือรังนกของนกนางแอ่น หรือเรียกว่านกแอ่นกินรัง (EDIBLE - NEST SWIFTLET) รังนกของนกชนิดนี้มีความสำคัญทางเศรษฐกิจ เนื่องจากความเชื่อที่ว่าเป็นอาหารบำรุงชั้นดีเยี่ยม ทำให้ราคาแพงมาก
            เกาะลังกาจิว เป็นเกาะรังนกเกาะหนึ่ง และมีความสำคัญในทางประวัติศาสตร์ กล่าวคือเมื่อ พ.ศ. ๒๔๒๓ พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ได้เสด็จมาที่เกาะลังกาจิว เพื่อทรงทอดพระเนตรการทำรังนกนางแอ่นภายในถ้ำบนเกาะ และพระองค์ได้จารึกพระปรมาภิไธยย่อ (จปร.) ไว้เป็นหลักฐานสำคัญ ยังคงปรากฏอยู่ตราบเท่าทุกวันนี้
            เดี๋ยวนี้ที่นครศรีธรรมราช อำเภอปากพนัง ซึ่งผมเคยเล่าไปแล้วว่า ผมเคยรับราชการอยู่ที่จังหวัดนี้นานถึง ๗ ปี ก่อนที่จะไปปฏิบัติราชการพิเศษที่จังหวัดปัตตานี จึงพอรู้เรื่องของจังหวัดนี้มากพอสมควร และเคยเห็นนกนางแอ่น เข้าไปทำรังตามตึกแถวในตัวอำเภอ เรียกว่าเข้าไปทำรังบ้านใครก็ว่าถูกลอตเตอรี่ทุกงวด เพราะจะเก็บรังนกไปขายได้ตลอดฤดูกาลของเขา เดี๋ยวนี้เขาวิวัฒนาการไปใหม่แล้ว นายทุนรอให้นกเข้ามาทำรังเองไม่ทันใจ จึงลงทุนสร้างตึกแถวหลาย ๆ ชั้นให้ดูทึบมีหน้าต่างน้อย ให้มีอากาศเย็นสบาย มีความทึบเป็นการล่อให้นกเข้าไปทำรัง คุณนกนางแอ่นก็ชอบใจ แห่กันเข้าไปทำรังในตึกที่เขาสร้างให้ ไม่ต้องไปง้ออาคารที่มีคนอยู่แล้ว เหมือนเช่นที่เคยอยู่มากว่าสามสิบปี หากล่อให้เข้ามาได้ทุกจุดที่มีนกเข้ามาทำรังได้ก็ดี แถว ๆ เบตง จังหวัดยะลาก้เคยเห็นนกนางแอ่นเข้ามาทำรังเช่นกัน
            รายละเอียดเกี่ยวกับ อุทยานแห่งชาติทางทะเลหาดทรายรี จังหวัดชุมพร ผมรวบรวมมาได้แค่นี้ เพราะผมเคยท่องอุทยานแห่งนี้มานานเต็มที ตั้งแต่ก่อนเขาจะประกาศเป็นอุทยาน อุทยานหมู่เกาะอ่างทองก็เช่นกัน รายละเอียดอื่น ๆ หากท่านจะไปเที่ยวกันขอให้สอบโดยตรงจาก อุทยานแห่งชาติหาดทรายรี ตู้ ปณ. ๘ ปณจ. ปากน้ำชุมพร อำเภอเมือง ฯ จังหวัดชุมพร ๘๖๑๒๐ โทร ๐๗๗ ๕๘๐๑๘๓ หรืองานบริการบ้านพักส่วนอุทยานแห่งชาติทางทะเล สำนักอนุรักษ์ทรัพยาการธรรมชาติกรมป่าไม้ ๖๑ ถนนหลโยธิน เขตจัตุจักร กรุงเทพ ฯ ๑๐๙๐๐ โทร ๐๒ ๕๖๑๒๙๑๘ - ๒๑ (กองอุทยานแห่งชาติ กรมป่าไม้นั้น น่าจะแยกออกเป็นอิสระ ไม่ขึ้นกับกรมป่าไม้ ขึ้นกับปลัดกระทรวง ฯ เพราะกิจการกว้างขวางมาก เชื่อว่าดูแลไม่ทั่วถึง)
            ล่องใต้คราวนี้ผมไปทางรถยนต์ของผมตามเคย แล้วก็มี ๒ คนตามเคยเช่นกัน คนขับรถและเป็นคนตรวจตราภูมิประเทศ ๑ คน คนบันทึก (ส่วมากนั่งหลับ) อีก ๑ คน ไปกันแค่นั้น จะไปชิมอาหารก้ไม่ต้องมีกรรมการมาร่วมกินให้เปลืองเงิน เพราะไปกินร้านไหนผมก็จ่ายสตางค์ของผมเอง อร่อยถูกใจก็เอามาเขียน ไม่อร่อยก็ต้องควานหาร้านกันใหม่ เรียกว่ามุ่งเตรียมแหล่งเที่ยวตั้งแต่ก่อนออกเดินทาง กำหนดสถานที่ที่จะกินอาหารมื้อต่าง ๆ ไว้ล่วงหน้า แต่จะกินที่ไหน ร้านไหนกำหนดไม่ได้ต้องไปควานหาเอง เว้นมื้อเช้าหากพักโรงแรมชั้นดีก็อาจจะกินอาหารของเขา เพราะไม่งั้นเสียสิทธิกินฟรี แต่หากเขาไม่บังคับ ผมเลี่ยงการกินอาหารเช้าของโรงแรม เพื่อออกไปหาอาหารเช้าท้องถิ่นกิน จะได้เอามาเล่าให้ฟัง ยิ่งภูเก็ตถึงขั้นเสียสิทธิอาหารเช้าก็ยอม ไม่งั้นอดของอร่อย อาหารเช้าอร่อย ๆ ของภูเก็ตนั้นมีมากนัก ไป ๕ วัน ยังกินไม่ทั่วเลย
            จากกรุงเทพ ฯ ๐๗.๐๐ วันนี้จะไปนอนที่ชุมพร จึงออกสายหน่อยได้ ไปตามถนนพระราม ๒ หรือถนนล้านปี (จึงจะสร้างเสร็จ) ผ่านมาถึง กม. ๑๒๘ ปั๊ม ปตท. เขายกป้ายว่าที่นี่ข้าวแกงอร่อยที่สุดในสยาม ยังไม่เคยแวะชิม เรื่อยมาจนถึงประจวบคีรีขันธ์ เลี้ยวเข้าไปในตัวเมือง วิ่งไปผ่านกองบินทหารอากาศเพื่อชมอ่าวมะนาว อ่าวนั้นยังสวยเช่นเดิม แต่ไม่สวยตรงที่เดี๋ยวนี้แผงอาหาร และโต๊ะเก้าอี้ตั้งเต็มไปหมด ทำลายความงดงามของชายหาดให้จบสิ้นกันไป ทหารอากาศไม่ลองพิจารณาปรับปรุงดูบ้างหรือครับ ผมเห็นที่ระยองเขายังกล้าทำ ขอให้พ่อค้า แม่ค้าที่เห็นแก่ตัวเหล่านี้ยกโขยงไปตั้งฝั่งตรงข้ามของถนน เปิดฝั่งชายทะเลให้โล่ง มองเห็นหาดที่แสนจะงดงามเอาไว้ ผมเองก็นักเลงสุราเก่า ไม่เคยนึกสนุกเลยที่จะไปนอนเก้าอี้ผ้าใบชายทะเล แล้วนั้นกินเหล้าให้ทรายเข้าเท้า และคนกินเหล้านั้น ไม่มีเวลาไปชมทะเลหรอกครับ ลองถามนักเลงสุราดูบ้างปะไร ว่าใครไปลอยกระทงลงเรือแล้ว เริ่มก๊งสุรากันแล้วเคยแหงนหน้าดูพระจันทร์บ้างไหม เรียกว่านั่งบนเก้าอี้สบาย ๆ ลมทะเลพัดตีหน้าเย็นชื่นใจ นั่งในร้านที่ปลูกคนละฟากกับชายทะเล ผมว่านักเลงสุราบานที่แท้จริง จะมีความสุขยิ่งกว่าไปนอนกินเหล้า
            ผ่านอ่าวมะนาวไปแล้ว ก่อนถึงธนาคารกรุงเทพ ฯ ที่คลองวาฬ (เลยคลองวาฬ คือหว้ากอ) จะมีร้านอาหารชื่อร้าน "สาลี่" ร้านเก่าแก่ สงสัยทางถาม ๐๗๗ ๖๖๑๑๘๘ วันนี้ผมแวะกินอาหารกลางวันที่ร้านสาลี่นี้ เป็นร้านห้องเดียว ร้านไม่กว้างแต่ลึกออกไปถึงชายทะเล อยู่ริมถนน อาหารยังอร่อยเหมือนเดิม ยายสาลี่ ไม่ค่อยได้ลงมือเองแล้ว เพราะอายุมากกว่าผมเกินเก้าสิบปี แต่ยังกำกับดูแลอยู่ รสมือไม่เปลี่ยนแปลง เอาใจเด็กด้วยการสั่งไข่เจียวหอยนางรมมาก่อน (เด็กมากับอีกคณะ มาบรรจบกัน) แต่ผู้ใหญ่แย่งกินหมด "ต้มยำปลากะพงแดง" จานเด็ดของร้านต้องสั่ง ปลาทรายทอดกระเทียมพริกไทยก็จานเด็ดเช่ากัน หอยขาวผัดน้ำพริกเผา กุ้งชุบแป้งทอด อิ่มแล้วจากร้านสาลี่ ยังวนต่อแถวนั้นไปทางสถานีตำรวจคลองวาฬ ไปไม่ถูกถามเขาดู เลยสถานีไปสัก ๗๐๐ เมตร ร้านเค้กคลองวาฬ "เจ้ปัง" ร้านนี้เค้กกาแฟ เค้กน้ำผึ้งหน้าผลไม้ เค้กใบเตย ฯ สรุปว่าร้านนี้อย่าข้ามไปเค้กอร่อย ไอศกรีมก็อร่อย จบจากเจ้ปังแล้วไปยังอุทยานวิทยาศาสตร์หว้ากอ เลยไปอีกประมาณ ๘ กม. สร้างเสร็จสมบูรณ์แล้วอย่าเลยไปเป็นอันขาด
            ถึงชุมพร ผมเลี้ยวขวาไปพักที่บ้านรับรองของจังหวัดทหารบกชุมพร ซึ่งในอดีตผมเคยเป็นผู้บังคับบัญชาคนหนึ่งของกองทัพภาคที่ ๔ ขออาศัยเขาพัก และจ่ายค่าบำรุงเขาตามระเบียบ ขากลับแวะพักอีก ๑ คืน ส่วนท่านที่ไม่ใช่ทหารคงต้องเลี้ยวซ้ายเข้าเมือง ไปพักได้หลายแห่งเช่น จันทร์สมชุมพร ๐๗๗ ๔๙๕๑๕๒ - ๘ ภราดรอินน์ ๐๗๗ ๕๑๑๕๐๐ ท่าตะเถา ๐๗๗ ๕๑๑๕๙๘ ลองสอบถามดูได้ เป็นโรงแรมที่ผมเคยพักมาแล้ว
            ตอนจะเข้าเมือง เมื่อข้ามสะพานข้ามแม่น้ำ ทางซ้ายมือตอนลงสะพาน ร้านบ้านขนมจีนอยู่ทางซ้าย เดี๋ยวนี้เจริญขึ้นแยะขั้นต่อเติมอาคารแล้ว เขาพบผมวันกลับเขาก็ดีใจเลี้ยงขนมจีน ๕ หม้อฟรี แถมด้วยกาแฟอร่อยยิ่งกว่าเดิม คนชุมพรบอกว่าขนมจีนอีกร้านจะอร่อยกว่านี้ ใช้เรดาร์ตระเวนหาไม่เจอ ผมเลยขอยืนยันว่าร้านบ้านขนมจีนที่สามรเป็นชาวพังงา ภริยาเป็นชาวนคร ฯ แต่มาตั้งรกรากกันที่ชุมพร อร่อยแท้แน่นอน

            พอตกตอนเย็น ก็ออกจากที่พักเข้าเมืองวิ่งไป ๙ กิโลเมตร จะชนกับสะพานแยก หากเลี้ยวซ้ายก็เขาเมือง หากเลี้ยวขวาก็จะไปยังศาลเสด็จในกรม กรมหลวงชุมพรเขตอุดมศักดิ์ "หาดทรายรี" จะผ่านอนุสาวรีย์ยุวชนทหาร เพื่อให้ระลึกถึงวีรกรรมของยุวชนทหารที่สู้รบกับทหารญี่ปุ่นเมื่อ ๘ ธันวาคม ๒๔๘๔
            ไปศาลสมเด็จในกรม ซึ่งเป็นอยู่บนเขาและพระองค์ได้สิ้นพระชนม์บริเวณหาดทรายนี้ และมีสวนสุมนไพรเรียกว่าสวนหมอพรอยู่ด้วย วันนี้ไม่มีเวลาไป ไปกราบไหว้ท่านแล้วก็กลับมากินอาหารเย็นที่ร้านหาดภราดร ซึ่งผ่านมาก่อนแล้ว ชื่อร้านอาหารที่เย็นนี้คือ ร้านภราดร ๐๗๗ ๕๒๑๔๐๑
            ก่อนกินอาหารเย็นที่ร้านอาหารทะเลอร่อยสุด ๆ ผมชอบทบทวนและชักชวนว่า หากมาพักที่ชุมพร หรือผ่านชุมพรให้มีเวลาให้ชุมพร เพราะชุมพรนั้นมีแหล่งท่องเที่ยวมาก แต่ไปมากจริง ๆ ในทะเล ในอุทยานแห่งชาติทะเลชุมพรหาดทรายรี บนบกดูจะมีน้อยแต่ผมเคยแวะพัก แวะเที่ยวมาหลายแห่ง สรุปไว้ดังนี้.-

            พิพิธภัณฑ์แห่งชาติ อยู่ในศูนย์ราชการแห่งใหม่ของชุมพร กม. ๔๘๔ แล้วแยกซ้ายเข้าไป
           วนอุทยานแห่งชาติ ริมถนนเพชรเกษม (ถนนสายนี้เมื่อถึงสี่แยกปฐมพร แล้วตรงไปหลังสวน ไม่เรียกว่าเพชรเกษม เป็นสาย ๔๑ หากเลี้ยวขวาไปทางระนอง จึงเป็นสาย ๔ เพชรเกษม) วนอุทยานอยู่ที่ กม. ๔๙๓ ทางซ้ายมือ มีศาลสมเด็จในกรม ฯ อยู่ด้วย
            ศาลาพ่อตาหินช้าง ริมถนนเพชรเกษม กม. ๔๕๓
            วัดเทพเจริญ (ถ้ำรับร่อ) เป็นโบราณสถานแห่งชาติ แยกซ้ายที่ กม.๔๙๐ เลี้ยวไปอีก ๔ กม. เป็นที่ตั้งของเมืองโบราณ อุทุมพร
            วัดประเดิม อยู่สาย ๔๑ ไปจนถึงตำบลวังไผ่ อำเภอหลังสวน ข้ามคลองแสงแดด วัดอยู่ซ้ายมือ ที่ตั้งเมืองเก่า
            สวนสมเด็จพระศรีนครินทร์ บ้านเขาเงิน อำเภอหลังสวน ถนนสาย ๔๑ แยกขวาที่สี่แยกหลังสวนเข้าไป ๔ กม.

            หาดทุ่งวัวแล่น ไปจากตัวเมืองชุมพรก็ได้ แยกก่อนถึงสี่แยกปฐมพรก็ได้ แยกซ้ายเข้าถนน ๓๑๘๐
            ชุมพรยังมีสถานที่ท่องเที่ยวอีกมากมายเหลือเกิน วนอุทยานก็มาก อุทยานก็ ๒ - ๓ แห่ง น้ำตกก็แยะ อย่าว่าแต่วันเดียว ให้ ๓ วัน ก็ยังตระเวนไม่ทั่ว แต่ไปคราวนี้ผมผ่านแล้วแวะนอน ไปศาลสมเด็จ เช้ากินขนมจีนได้แค่นั้น แต่ที่อยากจะแสดงความคิดเห็นเป็นการส่วนตัวจริง ๆ ไม่ใช่ในฐานะที่ปรึกษาของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม ก็คือเรื่องที่รัฐบาล คิดใหม่ ทำใหม่ มีความริเริ่มเรื่องการขุดคลองคอดกระ ซึ่งผมเขียนวันนี้เดือนสิงหาคม ตอนต้นเดือนยังไม่รู้หมู่ รู้จ่าเอากันแน่แค่ไหน แต่ห่วงว่าจะโดนดีเสียก่อนที่โครงการจะรุดก้าวหน้าไป เพราะเราจะได้ยินโครงการขุดคลองคอดกระนี้มาทุกรัฐบาลที่ขึ้นมาใหม่ แล้วก็เงียบหายไป เพราะเหตุใดก็รู้ ๆ ที่แน่ ๆ คือ สิงคโปร์เขาจะเสียผลประโยชน์ เพราะเรือที่ผ่านเข้าท่าเรือของเรา หรือต้องไปอ้อมสิงคโปร์ ไปจอดพัก ไปส่งสินค้า ไปเข้าอู่ซ่อมที่สิงคโปร์นั้นมากมายมหาศาล ผมไปประเทศสิงคโปร์มาทั้งส่วนตัว และไปราชการรวมทั้งไปในฐานะนายกสมาคมกีฬาปัญจักสิลัตแห่งประเทศไทย คนแรก (คนที่ก่อตั้งสมาคมนี้ขึ้นมา) และปลุกปล้ำกับกีฬานี้มาเป็นเวลาถึง ๖ ปี จึงได้ลาโรงไปเพราะสู้ค่าใช้จ่ายส่วนตัวไม่ไหว หาสปอนเซอร์ยาก ไม่เหมือนกีฬายอดนิยม ผมเป็นกับเขาแต่ละสมาคม หาเงินยากทั้งนั้น สมาคมกีฬาคนพิการอย่างนี้ ปัญจักสิลัตอย่างนี้ หาสตางค์ยาก
            กลับมาคอคอดกระอีกที ขอเสนอความคิดไว้ดังนี้ เพื่อแก้หรือแถลงวิธีการแก้ข้อห่วงใยที่มักจะห่วงใยกัน
            เรื่องแรก ที่ห่วงกันในทางยุทธศาสตร์ว่าภาคใต้จะขาดเป็น ๒ ตอน ข้อนี้ขอให้เลิกคิดได้ หากดูแผนทางทหารที่เขาทำไว้นานเต็มทีแล้ว ก่อนอื่นต้องมาดูแนวขุดคลองกันก่อน
            แนวขุดคลองที่ใกล้ที่สุด คือแนวขุดคลองให้เชื่อมระหว่างอันดามัน กับอ่าวไทย จากจังหวัดระนอง มายังจังหวัดชุมพร จะสั้นที่สุด เสียค่าใช้จ่ายสูงที่สุด เพราะขุดบนพื้นที่บนเขามากที่สุด ขุดแล้วบางตอนเรือจะวิ่งบนเขา รถจะวิ่งข้างล่าง เช่นเดียวกับหลายถนนในเนเธอร์แลนด์ ผมก็ไปมาหลายครั้งแล้ว เรือวิ่งอยู่ในคลองที่สูงอยู่กว่าถนนที่รถวิ่ง
            แนวขุดคลองที่ใกล้และน่าจะง่ายในการขุด คือจังหวัดตรัง มาผ่านจังหวัดพัทลุง ออกทะเลสาบสงขลา แต่จะผลในทางยุทธศาสตร์ คลองจะตัด ๕ จังหวัดชายแดนภาคใต้ ให้ขาดจากภาคใต้ตอนบน
            แนวขุดคลองระยะกลาง น่าจะเป็นแนวแต่โบราณ ซึ่งชาวต่างประเทศมาค้าขาย โดยมาขึ้นฝั่งที่ตโกลา หรือตะกั่วป่า น่าจะเป็นแนวนี้คือแนวตะกั่วป่า มาออกอ่าวไทยที่สุราษฎร์ธานี
            กำลังทหารรักษาภาคใต้ ปัจจุบันมีกำลัง ๑ กองพล ไม่เต็มอัตรานัก ตัวกองบัญชาการกองพลตั้งอยู่ที่อำเภอทุ่งสง จังหวัดนครศรีธรรมราช และส่วนบัญชาการช่วยรบ หรือส่วนส่งกำลังบำรุงที่ผมเคยเป็นผู้บัญชาการมาแล้ว จะส่งกำลังไปทั่วภาคใต้ได้ตั้งรอไว้ที่ทุ่งสงเช่นกัน เป็นย่านกลางของพื้นที่กองทัพภาคที่ ๔ ดังนั้นหากเพิ่มกำลังทหารอีก ๑ กองพล แต่ไม่ใช่เป็นการตั้งใหม่ ให้ย้ายเอากำลังทหารกองพลทหารที่ ๑๕ ซึ่งตั้งไว้นานแล้ว เพื่องานนี้ก็ว่าได้ จากอำเภอปราณบุรี จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ให้มาตั้งที่พื้นที่ภาคใต้ตอนบน หรือเหนือคลองที่จะขุดคือที่สุราษฎร์ธานี กำลังทหารภาคใต้จะมั่นคงเพียงพอในการป้องกันภาคใต้ ไม่ให้แบ่งแยกออกไปได้ แต่จะต้องบรรจุกำลังของทั้ง ๒ กองพล ให้เต็มตามอัตรา ส่วนกำลังทางเรือมีภาคทหารเรือ กำลังทางอากาศมี ๑ กองพลบินเพียงพอในการป้องกัน
            ภาคใต้กลับมาร้อนกันใหม่ เพราะไม่มีใครทำงานให้ต่อเนื่องจากที่ผมทำไว้เมื่อ ๑๕ ปีที่แล้ว แต่เวลานี้น่ายินดีที่แม่ทัพท่านปัจจุบัน (พลโท ณรงค์ เด่นอุดม) เริ่มงานอย่างจริงจังแล้ว เอางานยุทธศาสตร์พัฒนาเป็นฐาน เสริมให้ยุทธศาสตร์ต่อสู้เบ็ดเสร็จ ก็จะเกิดการป้องกันประเทศในระบบการต่อสู้เบ็ดเสร็จที่สมบูรณ์ได้ เหมาะกับประเทศที่กำลังแตก
            งบประมาณที่จะใช้ในการขุดคลอง มีหลายประเทศพร้อมที่ร่วมด้วยในรูปของบริษัทมหาชน เช่น ประเทศจีน ประเทศญี่ปุ่น และเราต้องดึงเอา เยอรมัน อเมริกา รอบบ้านเราได้แก่ เขมร ลาว เวียตนาม พม่า ฟิลิปปินส์ และอินโดนีเซีย มาร่วมด้วย ราคาขุดใช้เงินเท่าไร บริษัทที่จะเป็นเจ้าของสัมปทานต้องบวกเอาจำนวนเงิน ที่จะใช้ในการย้ายกองพลทหารราบที่ ๑๕ และเสริมสภาพความพร้อมรบให้แก่กองพลทั้ง ๒ เข้าไปด้วย รัฐบาลไม่ต้องควักกระเป๋า ไม่ได้ตั้งหน่วยใหม่ ไม่ได้ใช้งบประมาณแผ่นดิน อาวุธทั่วไปส่วนใหญ่ดึงเอาอาวุธจากหน่วยที่กำลังพลที่ประจำ (รวมทั้งพวกผู้ทรงคุณวุติ ระดับนายพลด้วย) ไม่ต้องบรรจุใหม่ โยกย้ายให้เหมาะสมเท่านั้น
            ก่อนขุดสำรวจให้หมดโดยด่วน ว่าได้ดินจะเอาไปทำอะไร (เอาไปถมทะเลสร้างเกาะ) แร่ธาตุมีอะไรบ้าง ฯลฯ หากทำตั้งแต่บัดนี้ ๓ ปีก็รู้ผล (ใช้เวลาขุดอีก ๗ ปี) อย่าลืมว่าความริเริ่มเพื่อขุดคอคอกกระนี้ ริเริ่มกันมานาน เริ่มตั้งแต่สมัยรัชกาลที่ ๔ หากเรามัวแต่เกรงใจสิงคโปร์ เราก็จนอยู่อย่างนี้ รายได้มหาศาลเขาเอาไปหมด หากขุดได้ส่วนแบ่งย่อมจะมาทางเรามากกว่าเขา นายก ฯ ท่านที่เป็นอยู่วันที่ผมเขียนนี่ก็ร่ำรวยพอที่จะไม่ต้องไปหาเงินด้วยการขายโครงการแน่ ผมขอเขียนเอาไว้สั้น ๆ ด้วยเรื่องที่ไม่สนุกเท่านี้ เพราะหมั่นไส้ อยากเขียนครับ ริเริ่มแล้วไม่ทำกันสักที ขอให้คราวนี้ทำกันจริง ๆ สักที ส่วนถ้าจะเอานายของผมไปเป็นประธานโครงการก็อย่าเพิ่งร้องยี้ เพราะคราวนี้คนช่วยท่านแยะครับ ไม่ปล่อยให้เงินบาทลอยตัวง่าย ๆ อีกหรอก
            เอ้าทีนี้กลับมากินอาหารเย็นได้แล้ว ได้ระบายเสียตัวเบาแล้ว ขออภัยท่านผู้อ่านด้วยครับ ที่เอาเรื่องค่อนข้างหนักสมองมาเขียน ผมเคยเขียนลงในไทยรัฐ ในคอลัมน์ของผมนานกว่า ๓ เดือนแล้ว ไม่ถูกใครโจมตีกลับเลย แสดงว่าสื่อมวลชนคงเห็นด้วยกับการขุดคอคอกกระ ส่วนท่านนักอนุรักษ์ธรรมชาติก็เบา ๆ ลงบ้างได้จะดี
            ร้านภราดรภาพ หาดภราดรไปทางเดียวกับไปหาดทรายรี ที่เป็นที่ตั้งของศาลกรมหลวงชุมพร ฯ
            ถ้าตั้งต้นจากสี่แยกปฐมพร เมื่อเลี้ยวซ้ายเข้าเมืองได้สัก ๙ กม. ถ้าแยกซ้ายเข้าเมือง ให้แยกขวาวิ่งมาเรื่อย ๆ จะผ่านหาดภราดร มีป้ายบอกแล้วจะเห็นร้านอาหารภราดรภาพอยู่ริมถนนทางซ้ายมองเห็นชัดเจน อย่าวิ่งรถเร็วเท่ารถที่เขาแข่งกันก็แล้วกัน จะมองเห็นเอง ๐๗๗ ๕๒๑๔๐๑
            ร้านใหญ่โต บรรยากาศแจ่มแจ้ง ไม่ต้องมีลมพัด ไม่ต้องมีห้องแอร์ ลมทะเลพัดตีหน้าชื่นใจ
            แมงดาทะเลเผา หากินยากนัก เอาแมงดาทะเลทั้งตัว ไข่เต็มท้องไปเผา แหวะตรงท้องให้เห็นไข่เต็มท้อง ส่วนน้ำจิ้มเขาทำเหมือนยำมะม่วงเบา จึงมีมะม่วงเบา น้ำมะขามเปียก พริก หอมแดง เคี้ยวสนุกด้วยความมันของไข่แมงดา เปรี้ยว ๆ หวาน ๆ ด้วยรสของมะม่วงและน้ำตาล
            ห่อหมกทอด เอาเนื้อปลาทะเลมาตีเข้ากับเครื่องแกงจนเหนียวแล้วไปทอด คล้ายทอดมัน
            ปูนิ่มทอดกระเทียมพริกไทย อย่าโดดข้ามไป เคี้ยวได้หมดทั้งตัว เคี้ยวสนุกนัก แถมยังหอมด้วย
            ปลาดุกทะเลผัดพริกแกง เขาเอาเนื้อปลาดุกทะเลผัดพริกแกง ใส่หัวกะทิลงไปด้วย แล้วเคี่ยวจนแตกมัน มีน้ำขลุกขลิกแต่ข้น เอาน้ำผัดมาคลุกข้าวสวยร้อน ๆ เหยาะน้ำปลาพริกลงไปนิดหนึ่ง อร่อยจนต้องรีบกินเพราะกลัวโดนแย่ง
            หอยจ๊อทอกกรอบนอก นุ่มใน จิ้มด้วยน้ำบ๊วยเจี่ย
            ของหวานไม่มี มีแต่ผลไม้ เก็บเนื้อที่ในพุงเอาไว้มากินโรตีย่านกลางคืน ถนนจากสถานีรถไฟ วิ่งมาถึงสี่แยกแล้วตรงมา รถเข็นขายอาหารเต็มไปหมด มีเฉพาะเวลากลางคืน รถขายผัดไทยแยะที่สุด หน้ามัสยิดมีรถเข็นขายโรตี มีโรตีหลายประเภท มีเมนูโรตีเป็นภาษาอังกฤษด้วย อร่อยมาก คนทำโรตีก็สาว สวยขำ แต่อย่าเผลอไปจ้องนางเพราะคุณฝาละมี หนุ่มรูปหล่อ ยืนช่วยห่อโรตีอยู่ข้าง ๆ ซื้อโรตีแล้วหารถเข็นขายกาแฟนั่งกินกันข้างถนนนั่นแหละ เช้ายังไม่ทันหายอิ่มเลย ไปกินขนมจีนกันต่อ

| ย้อนกลับ | หน้าต่อไป | บน |