เพื่ออำนวยความสะดวกให้แก่พ่อค้าชาวต่างประเทศ  ในการนำเงินตราต่างประเทศมาแลกเป็นเงินบาทกับพระคลัง  เพื่อใช้ซื้อสินค้าในประเทศไทย  ในจำนวนปีละไม่ต่ำกว่าแสนชั่งในห้วงระยะเวลานั้น  ทำให้รัฐบาลไทยต้องจัดหาเงินบาท ให้พอเพียงกับความต้องการดังกล่าว  โดยใช้วิธีแก้ปัญหาด้วยการพิมพ์เงินกระดาษออกใช้เป็นสื่อกลางในการชำระหนี้  เงินกระดาษนี้เรียกว่า  "ตั๋วเงินกระดาษ"  โดยมี กระทรวงพระคลังมหาสมบัติ เป็นผู้ดำเนินการ

ในปี พ.ศ. 2433  กรมหมื่นนราธิปประพันธ์พงค์  รองอธิบดีกรมพระคลัง ได้ขอพระราชทานพระบรมราชานุญาต สั่งพิมพ์ตั๋วเงินกระดาษจำนวน  3,951,500 ฉบับ  เป็นชนิดราคา  1 บาท  5 บาท  10 บาท  20 บาท  40 บาท  80 บาท  100 บาท และ 400 บาท และ 800 บาท  รวม 8 ชนิด  เป็นจำนวนเงินทั้งสิ้น 240,000 ชั่ง  คิดเป็นค่าจ้างดำเนินงานเป็นเงิน 14,500 ปอนด์  โดยมีเงื่อนไขให้ห้าง  กีเชคเก้ แอนด์ เดวรีเอ้นท  ต้องมอบแบบพิมพ์และเครื่องมือให้แก่รัฐบาลไทย  ฝึกสอนพนังงานให้สามารถใช้เครื่องมือเหล่านั้นเป็น  ในการลงนามในการจัดทำสัญญา  ให้ราชทูตของสยามประจำกรุงเบอร์ลิน เป็นผู้ลงนามในสัญญา และดูแลให้บริษัทปฎิบัติตามข้อตกลงระหว่างกันด้วย